Bio
Kaleb de Groot omschrijft zijn werk als psycho-geografie, een term die zijn werk omvat. Zijn werk onderzoekt de relatie tussen geografische locaties / vormen en individuen die actief zijn, leven in, en gebruik maken van deze omgeving. Door middel van deze onderzoeken benadrukt hij architectonische perspectieven en de betekenis van creatie in voortdurend verschuiven van de wereldwijde omgevingen en hoe ze invloed hebben op de psyche van de gemeenschappen en individuen. Hij heeft gewerkt aan vele verschillende projecten in China, Zambia, Ethiopië, Indonesië, Curaçao en zijn geboorteland Nederland, waar hij woont en van waaruit hij werkt.
Rendition Redux
In 2008, na een residency in Zambia, genoot hij van een korte werkperiode bij AGA LAB (voorheen Amsterdams Grafisch Atelier) om een reisverslag te produceren. Drie jaar later onderzocht hij, in Genk (Flacc) hoe 3D-scanning en digitaal printen van hulp kan zijn voor zijn sculpturale / architectuurpraktijk.
De constante overgang van elementen in zijn werk is een belangrijk onderdeel van. Het draait niet om zichzelf, maar dat de dynamische omgeving er een eeuwige invloed op heeft. Dit brengt hem tot een zeer breed scala aan media en stijlen. De esthetiek en het extreme worden gemakkelijk opgenomen. En de industriële productie en vakmanschap maken hier een inherent deel van uit.
Binnenland Atelier
De reden voor mijn toepassing op de artist in residency periode bij AGA LAB en de Waag is dat ik het idee heb dat ik gewoon de mogelijkheden aftast. Er zijn telbaar schetsen voor het nieuwe werk dat ik zal produceren tijdens deze interessante tijdelijke wedstrijd van de faciliteiten.
De twee plannen die ik zou willen concentreren op zijn als volgt.
1) Zoals je kunt lezen in de tekst boven reis ik nogal wat voor projecten op langere termijn. Dit reizen deed me nadenken over transport, inspiratie, focus en geografische invloed. Sommige van de sculpturen die ik produceer reizen met mij mee. Dit is om ze te animeren (op te laten leven) of om hen uit hun comfortzone te halen.
Afgelopen zomer was ik vier maanden op Curaçao bij het IBB instituut. Op het eiland vond ik een industriële ruïne, die werd verbrand een paar jaar eerder. De ruïne had zo’n overweldigende sculpturale / architecturale impact op me dat dit readymade nodig is in mijn kunst de praktijk te worden opgenomen.
Mijn voorstel is om te onderzoeken hoe deze ruïne weer op te bouwen via meerdere media. Misschien in een virtual reality omgeving, maar dan gecombineerd met gezeefdrukte opblaasbare structuren. Ik heb digitale herinterpretaties van sculpturen en gevonden voorwerpen. In China bouwde ik een opblaasbare requiem voor een vissersdorpje. Maar nog net niet de twee samen. Ik ben heel benieuwd om te weten wat er gaat gebeuren als ik een evenwichtige botsing van plaats en verhaal creëer. In de media van de analoge print en digitale ruimte.
2) Voor het tweede plan zou ik graag een kunstenaarsboek produceren. Dat bevat een reisverslag als basis voor het verhaal. Ook deze kleine editie van drukwerk zal zich bezighouden met de bovengenoemde thema’s van het migreren van ideeën en inspiratie. De aanhoudende stroom van context, terwijl op de weg, zal een uitdaging om vast te houden in een boek. Ik kan me voorstellen dat het gebruik van onorthodoxe-inkten, zelfgemaakte papieren en digitale media voor het afdrukken van deze travelog die zal worden gemaakt in een kleine oplage zal contextualiseren.
Beeld: ‘Brick at Barricade Demo’ Flacc, Genk. 2012/2013. Foto gemaakt door Kristof Vrancken.